Rejon rawski

Diecezja łowicka

Rawa Mazowiecka – miasto i gmina w województwie łódzkim, w powiecie rawskim, położone nad Rawką i jej dopływem Rylką. Rawa Mazowiecka pierwszy raz pojawia się w źródłach historycznych w 1228. W 1321 Rawa uzyskała prawa miejskie, stając się stolicą księstwa rawskiego. W latach 1355-1370 książę mazowiecki Siemowit III wybudował tu murowany zamek, który stanowił część systemu umocnień państwa Kazimierza Wielkiego. Od 1562 przechowywany był na tutejszym zamku tzw. skarb rawski, pieniądze na utrzymanie wojska kwarcianego. W 1795 Rawa została włączona do Królestwa Prus, a od 1815 znalazła się w Królestwie Polskim. Istotną grupę wśród mieszkańców miasta stanowili Żydzi (w 1921r. 3018 osób, czyli ok. 1/3 ludności). W 1941 Niemcy utworzyli getto, gromadząc w nim ponad 4 tys. Żydów. W 1942 wszyscy zostali wywiezieni do obozu zagłady w Treblince i tam zamordowani. W styczniu 1945 miasto zostało zbombardowane, a następnie zdobyte przez Armię Czerwoną. Obecnie miasto powiatowe w województwie łódzkim. Znajdują się tu ruiny zamku książąt mazowieckich.

tysięcy mieszkańców

Parafie

Dekanaty

liczba parafian w dekanacie Rawa Mazowiecka

liczba parafian w dekanacie Biała Rawska

liczba parafian w dekanacie . lubochnieńskim

liczba parafian w dekanacie nowomiejski

Patroni rejonu rawskiego

Nowe Miasto nad Pilicą to miasto ostatnich lat życia bł. Honorata Koźmińskiego (wł. Florentyn Wacław Jan Stefan Koźmiński, 1829 – 1916). Ten cudownie nawrócony z kryzysu wiary w młodzieńczych latach zakonnik, dokonał w okupowanej przez zaborców Polsce czegoś, co z pozoru nie mogło się udać. Otóż w celu ominięcia wydanego przez Rosjan zakazu, zakładał skryte zgromadzenia żeńskie oparte na regule Trzeciego Zakonu św. Franciszka. Łącznie utworzył 14 takich zgromadzeń. Głównym zadaniem wstępujących do tych zgromadzeń kobiet było uświęcenie osobiste, działalność charytatywna oraz praca apostolska w różnych środowiskach, głównie fabrykach, szpitalach, urzędach.
Bł. Honorat jest głównym patronem Diecezji Łowickiej.

Bł. Franciszka Siedliska (imię zakonne: Maria od Pana Jezusa Dobrego Pasterza, 1842 – 1902) przyszła na świat w Roszkowej Woli niedaleko Nowego Miasta nad Pilicą. Lata młodzieńcze spędziła w Żdżarach. Była osobą dobrze wychowaną, skromną i posiadającą ogromny szacunek dla drugiego człowieka. Od wczesnych lat młodości pragnęła żyć w zakonie, jednakże sprzeciw ojca znacznie opóźnił realizację tego pragnienia. Pierwotnie została siostrą w Trzecim Zakonie św. Franciszka, niedługo później założyła Zgromadzenie Najświętszej Rodziny z Nazaretu. W nowym zgromadzeniu siostry pracowały przede wszystkim z młodzieżą, posługując w sierocińcach, szkołach, internatach, zakładach opiekuńczych. Matka na każdym kroku zachęcała je do ofiarności i oddania na rzecz najbardziej potrzebujących.

Kościół św. Idziego w Inowłodzu – kościół w stylu romańskim został wybudowany na przełomie XI i XII w. z inicjatywy Władysława Hermana, jako wotum dziękczynne za narodziny syna Bolesława. Kościół jest jednym z obiektów na tzw. „Szlaku Romańskim”.

Klasztor Braci Mniejszych Kapucynów wraz z Muzeum poświęconym bł. Ojcu Honoratowi Koźmińskiemu – kościół barokowy, wznosiony pod koniec XVIII w. Przy kościele znajduje się muzeum, w którym zgromadzono pamiątki związane z życiem i działalnością bł. Honorata Koźmińskiego. Najcenniejszym zabytkiem jest trzydrzwiowy konfesjonał z 1867 r. W 2001 r. świątynia stała się diecezjalnym sanktuarium bł. O. Honorata Koźmińskiego.

Roszkowa Wola i Żdżary koło Rawy Mazowieckiej, miejsce urodzin i pobytu bł. Marii od Pana Jezusa Dobrego Pasterza bł. Franciszki Siedliskiej (1842-1902), założycielki Zgromadzenia Sióstr Najśw. Rodziny z Nazaretu (nazaretanek).

Zamek w Inowłodzu – zamek obronny, z XIV w., ufundowany przez króla Kazimierza Wielkiego, wielokrotnie przebudowywany, zniszczony podczas “potopu szwedzkiego”. Po rekonstrukcji, wewnątrz znajdują się: Gminne Centrum Kultury, Biblioteka Gminna oraz Informacja Turystyczna i Muzeum Ziemi Inowłodzkiej.

Zamek w Rawie Mazowieckiej – średniowieczna, gotycka budowla, najsilniejsza warownia w tej części kraju, obecnie w miejscu pierwotnej warowni stoi odrestaurowana baszta z odtworzonymi krótkimi fragmentami murów. W wieży można oglądnąć ekspozycję poświęconą historii miasta i zamku.

Zamek w Inowłodzu/Inowłódź Castle

Bł. Honorat Koźmiński/Blessed Honorat Koźmiński

Sanktuarium Bł. O. Honorata Koźmińskiego/The Shrine of Blessed Fr. Honorat Koźmiński

Ruiny zamku w Rawie Mazowieckiej/Ruins of Rawa Mazowiecka Castle

Miejsce związane z Bł. F.Siedliską w Żdżarach/Place connected with blessed Franciszka Siedliska in Żdżary

Kościół Św. Idziego w Inowłodzu/St. Giles’ Church in Inowłódź

Jan Bieliński (1834 – 1919), lekarz medycyny, specjalista hydroterapii. Po uzyskaniu dyplomy lekarskiego na Uniwersytecie Moskiewskim rozpoczął pracę w Nowym Mieście nad Pilicą jako lekarz wolno praktykujący. W czasie powstania styczniowego udzielał pomocy walczącym. Po upadku powstania wyjechał do Paryża. Po powrocie do kraju zainteresował się hydroterapią i otworzył w Nowym Mieście zakład leczniczy na małą skalę. W 1872 roku, po powrocie z podróży po europejskich uzdrowiskach, otworzył Zakład Przyrodoleczniczy. Atutami zakładu było jego położenie, nasłonecznienie terenu i bliskość Puszczy Nadpilickiej. Zakład ten szybko stał się znany jako kurort, w którym leczono szeroki wachlarz schorzeń.

Rejestracja

zarejestruj się