Rejon żyrardowski

Bł. Stanisław Papczyński urodził się w Podegrodziu niedaleko Nowego Sącza jako najmłodsze z ośmiorga dzieci. Od najmłodszych lat wyróżniał się spośród rodzeństwa znacznym stopniem pobożności. Jako mały chłopiec, podczas zabawy budował różne ołtarzyki i „organizował procesje”, na wzór kościelnych. Z wiekiem zaczął odznaczać się wielkim nabożeństwem do Bożej Opatrzności, Męki Pańskiej, Eucharystii oraz Najświętszej Maryi Panny Niepokalanej. Naukę pobierał w kolegiach jezuickich i pijarskich. W późniejszym czasie wstąpił do zakonu pijarów. Pracował w Warszawie jako wychowawca młodzieży. Był także cenionym spowiednikiem. Po ponad dziesięciu latach poprosił o zwolnienie i we wsi Puszcza Korabiewicka (obecnie Puszcza Mariańska niedaleko Żyrardowa) powołał pierwszą wspólnotę zakonną Księży Marianów. W 1683 roku w klasztorze tym zatrzymał się na odpoczynek król Jan III Sobieski w drodze na wojnę z Imperium Osmańskim pod Wiedniem.

Bł. Marcelina Darowska (imię zakonne: Maria Marcelina od Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny) urodziła się na Podolu. Pierwotnie pomagała rodzicom w pracy na roli oraz uczyła dzieci z okolicznych domów religii. Nie zapominała o chorych. Na prośbę ojca, mając 22 lata, wyszła za mąż, jednak niedługo po śmierci męża i syna wyjechała i w Rzymie złożyła prywatny ślub czystości. Także tutaj założyła wraz z Józefą Karską Zgromadzenie Sióstr Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Jako nowa przełożona oddawała się głównie pracy oświatowo – wychowawczej otwierając szkoły, internaty, czy warsztaty tkackie dla dziewcząt. Pierwszy w Jazłowcu (obecnie zachodnia Ukraina). Na jej prośbę powstał łaskami słynący posąg Matki Bożej Jazłowieckiej, który po II wojnie światowej został przewieziony do Szymanowa.

Św. Jan Bosko urodził się w 1815 roku we włoskiej miejscowości Becchi. Jego cechą charakterystyczną była doskonała pamięć oraz zdolność opowiadania doskonałych przypowieści. Jako młody chłopak organizował w domu spotkania modlitewne, na których powtarzał usłyszane podczas Mszy kazanie. W 1841 r. rozpoczął posługę kapłańską. Pełnił ją głównie wśród ludzi ulicy – biednych, głodnych, chorych oraz więźniów. Zbierał wokół siebie przede wszystkim chłopców, którym pomagał znaleźć pracę, organizował dla nich wycieczki i czas wolny. W 1844 r. działalność rozpoczęło pierwsze oratorium dla młodzieży. Kontakty z młodzieżą zaowocowały wytworzeniem własnego systemu wychowawczego, tzw. systemu prewencyjnego, w którym wychowawca opierając się na dobru i rozumie jest przyjacielem i mentorem wychowanka. Rok 1854 to czas, w którym utworzył Towarzystwo Świętego Franciszka Salezego (Księża Salezjanie), natomiast 1872 r. – Zgromadzenie Córek Maryi Wspomożycielki Wiernych (Siostry Salezjanki). W Diecezji Łowickiej Księża Salezjanie pracują wychowawczo w dwóch domach zakonnych – w Żyrardowie i Kutnie Woźniakowie.